ความฝันของฉันคือได้เที่ยวทุกที่ที่อยากไป ^^
วันจันทร์ที่ 24 มิถุนายน พ.ศ. 2556
วันเสาร์ที่ 8 มิถุนายน พ.ศ. 2556
วันพุธที่ 5 มิถุนายน พ.ศ. 2556
ทริปมาเลเช๊ยแบบติ่งๆ ^^
ว่าด้วยรอคอนที่ไทยไม่มาเสียที เลยจัดไปทริปมาเลแบบรถด่วน
ออกเดินทางวันศุกร์บ่าย (เพื่อจะเสียเวลารอผู้ชายในสนามบินน้อยหน่อย) กลับ
อาทิตย์ กลางวัน เพราะมีเด็กบางคนบอกแม่ว่าไปแค่ระยอง แต่เธอมีถือถุง charles&Keith กลับบ้าน
17/5/56
12.00 น. นัดกันสนามบินสุวรรณภมูิ ด้วยความภาคภูมิใจ 12.00 เพิ่งจอดรถที่รพ นั่งรถไฟฟ้าใต้ดินเพื่อไปสุวรรณภูมิ
13.30 น. เตรียมของเพื่อเช็คอินเครื่อง ด้วยความภาคภูมิใจ เดินเข้าอียิปส์แอร์ ทั้งที่ต้องไปเอทิโอเปียแอร์ (หน้าแตกไป 1 รอบ) พอถึงเคาร์เตอร์เช็คอินเพิ่งจะรู้ว่าต้องมีตั๋วกลับด้วย ดีนะซื้อตั๋วแอร์เอเชียขากลับมาแล้วไม่งั้นอดบิน เลยถามเค้าว่าถ้าแบบนี้ไปซื้อขากลับเองก็ไม่ให้บินหรอ จนท.บอกใช่ค่ะ กลับไม่กลับประเทศ (อย่างฉันจะไปไหนได้ว่ะ)
14.30 น. ออกบิน คนน้อยมากเพราะคนส่วนมากจะมาลงกันที่กรุงเทพเสียเป็นส่วนใหญ่ ตอนเดินเข้าไปตกใจเหมือนกัน เฮ้ยยย อย่าบอกนะว่าทั้งลำไปกันแค่ 6 คน แบบว่าในตอนนั้นไม่เห็นใคร พอขึ้นเครื่องค่อยโล่งใจหน่อย พอเครื่องขึ้นสักพักมีอาหารมาเสริฟ์ให้ด้วย กินอิ่ม ก็นอนหลับไป ชั่วโมงกว่าก็ถึง KL แล้ววววววว
18.00 น. ถึงสนามบินก็ออกเดินทางสำรวจทางเดินที่ ผช จะออกมา ถามไฟล์ที่ลงมาออกเกตไหน ดีนะเรามีผู้ชำนาญการเป็นผู้สำรวจเส้นทาง จากนั้นก็รอรอรอ 4 ชมในสนามบิน
22.40 เครื่องผชเตรียมลง เราก็งงตอนแรกมีคนรอ ผช แค่ไม่ถึง 10 คน (ที่แอบจับสัญญาณได้ว่านี้ละพวกติ่ง อันนี้เด็กๆบอกว่าคนนั้นก็ติ่ง คนนี้ก็ติ่ง สนุกระหว่างรอ) แต่พอผช ออกมาแม่เจ้า ติ่งทั้งหลายเธอออกมาจากไหนกันเป็น 100 ในสนามบิน เธอช่างหลบซ่อนกันเก่งเหลือเกิน ด้วยเห้นท่าทีไม่ดีละ ต้องหามุมถ่ายรูปแบบที่ไม่เหมือนใครตามสัญชาตญาณความเป็นติ่งตากล้อง ถ้าอยู่ใกล้ไม่ได้รูปแน่ไปทางอื่นดีกว่า วิ่งดักหน้าผช ค่ะ เพราะรู้ไงว่าก็ต้องมาทางนี้ สุดท้ายก็ฟินกันใกล้ เพราะ ผช ต้องรอรถไฟ อิอิ มีความสุข กดรูปไปยิ้มไป ^^ พอรถไฟมา แม่เจ้าต่อให้เบียดแค่ไหนฉันก็ได้เข้าไปอยู่ในรถไฟคันเดี่ยวกับเธอละ แต่เหมือนจะมีคนฟินกว่าเราเพราะเธออยู่ใกล้กว่าเยอะ พอออกจากรถไฟ พวกผู้พิทักษ์ผชก็พอออกไปแบบชิวๆ เราก็ออกมาที่ด่านตรวจคนแบบสบายไป
23.30 อยู่ที่ kl sentral เพื่อเดินทางไปที่พักแบบไม่รู้ทิศ ต้องชมน้องที่ช่วยกันพาไปที่พักจนได้
18/5/56
00.30 ถึงที่พักแบบหวาดกลัว (อย่าเดินออกมาเดินเล่นตอนกลางคืนที่มาเลนะ น่ากลัวมาก) พอถึงที่พักที่พักบอกไม่เราไม่ได้จองไว้ อุ๊ยแม่เจ้าซวยแล้วไง Booking เธอทำชั้นหรือไง จนท. ทำการหาชื่อจนเจอในที่สุดทุกคนบอกหิวเพราะไม่ได้กินอะไรกันเท่าไร (แต่ตอนรอผชไม่มีใครจะบ่นสักกันคนเลย) มาบ่นตอนเที่ยงคืน เลยต้องออกมา 7/11 ซึ่งก็ไม่ได้มีของอะไรมากมายเหมือนเมืองไทย เมืองไทยนี้อาหารการกินนี้ไม่ขาดตกบกพร่องจริงๆ สรุปทุกคนได้มาม่า โจ๊ก สำเร็จรูปมาได้คนละ 1 ตอนซื้อเสร็จ มีบอกว่าเดี๋ยวจะนอนล่ะไม่ไหว พอเอาเข้าจริงแต่ละคนเล่นเน็ตกันถึงตี 3 แม่เจ้านัดกันตืน 9.00 น. เพื่อจะไปช๊อปปิ่งกัน ตอน 10.00 น.
9.00 น. ทุกคนตื่นกันตามนัดจริง เก่งมาก เพราะเรามีเวลาน้อยมากในการเที่ยว เลยได้แค่เดินไปที่ จัตุรัสเมอร์เดก้า อันนี้เพราะอยู่ใกล้ที่พัก เสร็จแล้วเราก็ไปช๊อปปิงกันต่อ แต่ที่ไหนไม่รู้เพราะมีหน้าที่ช๊อปอย่างเดียวค่ะ ช๊อปเพลินมาก เรียกว่า เกือบลืมไปว่า เรามาดูคอนนะ
16.00 น. ยังอยู่แหล่งช๊อป แต่ไม่ได้แล้วต้องรีบเดินทางไปดูคอนที่ตอนแรกเราก็นึกว่าใกล้ๆ KL แม่เจ้าเพราะรถไฟฟ้ามาช้าอีก 20 นาที ตอนนั้นเอาแล้วสิ แท่งไฟที่จะซื้อคงอดล่ะ รถไฟถือว่าวิ่งเร็วแต่มันไม่ทันใจเพราะ 17.45 แล้วเหลืออีก 2 สถานี ใจนะไปอยู่ในคอนแล้ว แล้วตอนแรกคุยกันว่าค่าแท๊กซี่ไม่กิน 10 เหรียญนะ เอาเข้าจริง กลายเป็นคนละ 10 เหรียญ แม่เจ้าแต่เพื่อ ผช แค่นี้เองทำได้อยู่แล้ว
18.15 น. แล้วก็ได้เข้ามาอยู่ในคอน โอ๊ยแม่เจ้ามันใกล้กว่าอิมแพคเยอะเลย แต่ที่แอบเสียใจคือคานให้สูงกว่านี้ได้ป่ะไม่ไหว ช่วงที่เล่นโซนท้าย มองไม่เห็นเลย ดีนะตอนเพลง.....มาเล่นข้างหน้าเลยจัดไปชุดใหญ่ อิ คอนจบแบบเสียดาย อยากดูต่อ ต้องยอมรับจริงๆ ว่าผช เค้าเก่งมากที่ทำให้ตลอด 3 ชม ไม่ได้มีความรู้สึกเบื่อเลย น้องมินน่ารักมากตอนร้องเพลงเดียวแอบมีเขินอะไรแฟนด้วย ส่วนพี่ยุนนี้คงไม่ต้องพูด ไม่ว่าจะทำอะไรก็ดีไปหมด แต่แอบตกใจตอนที่วิ่งมาแล้วลื่นดีนะหัวไม่ฝาดพื้น กับตอนกระโดดลงจากเครื่องบิน น่าตีมาก มันไม่ใช่เตี้ยๆ เลยนะ
21.00 ออกมาแม่เจ้าคนเยอะไปไหน กลับยังไง 3 คนมองหน้ากันลืมคิดทางกลับ ดีนะเค้ามีรถจากสนามไป ที่ kl sentral แต่ก็แอบเปิ่นได้อีกนึกว่าที่ KL เป็นสนามบิน อายบางเล็กน้อย แต่ไม่เป็นไรเราไม่ใช่เจ้าถิ่น จากนั้นเดินทางกลับที่พักชิวๆ แล้ว
19/5/56
00.30 ทุกคนบอกว่าไม่ไหวละจะนอนเลยไม่ทำไรแล้ว แต่เอาเข้าจริง ดิฉันนั่งดูรูปที่ถ่ายไป 4000 กว่ารูป แบบชิวๆ เด็กนั่งเล่นเน็ตกันไป กว่าจะนอนจริง 03.00 เจ้าค่ะ
09.30 ทุกคนตื่นนอนเพื่อจะได้ไปช๊อปกันอีกสักนิด เลยไปฝากของไว้ที่ kl sentral เสียค่าเช่าตู้กันไป 15 เหรียญ ดีกว่าแบ๊กกระเป๋ามหาหนักไปช๊อปไป ช๊อปกันเพลินไปนิด กว่าจะออกจากห้างก็ 12.30 น. เลยต้องเรียกแท๊กซี่มาที่ kl sentral แล้วเดินทางกลับ กทม.
15.30 ออกบินกลับ กทม. แบบปลอดภัย และของช๊อปเต็มมือแล้วจะกลับมาช๊อปอีกครั้ง ถ้าผช มามาเล โดยไม่มาไทยอิอิ มันฟินจริงไอ้สนามบิน KL นี้ ใครอยากติ่งแบบใกล้ชิดนี้แนะนำ KL เลยจ๊ะ
17/5/56
12.00 น. นัดกันสนามบินสุวรรณภมูิ ด้วยความภาคภูมิใจ 12.00 เพิ่งจอดรถที่รพ นั่งรถไฟฟ้าใต้ดินเพื่อไปสุวรรณภูมิ
13.30 น. เตรียมของเพื่อเช็คอินเครื่อง ด้วยความภาคภูมิใจ เดินเข้าอียิปส์แอร์ ทั้งที่ต้องไปเอทิโอเปียแอร์ (หน้าแตกไป 1 รอบ) พอถึงเคาร์เตอร์เช็คอินเพิ่งจะรู้ว่าต้องมีตั๋วกลับด้วย ดีนะซื้อตั๋วแอร์เอเชียขากลับมาแล้วไม่งั้นอดบิน เลยถามเค้าว่าถ้าแบบนี้ไปซื้อขากลับเองก็ไม่ให้บินหรอ จนท.บอกใช่ค่ะ กลับไม่กลับประเทศ (อย่างฉันจะไปไหนได้ว่ะ)
14.30 น. ออกบิน คนน้อยมากเพราะคนส่วนมากจะมาลงกันที่กรุงเทพเสียเป็นส่วนใหญ่ ตอนเดินเข้าไปตกใจเหมือนกัน เฮ้ยยย อย่าบอกนะว่าทั้งลำไปกันแค่ 6 คน แบบว่าในตอนนั้นไม่เห็นใคร พอขึ้นเครื่องค่อยโล่งใจหน่อย พอเครื่องขึ้นสักพักมีอาหารมาเสริฟ์ให้ด้วย กินอิ่ม ก็นอนหลับไป ชั่วโมงกว่าก็ถึง KL แล้ววววววว
18.00 น. ถึงสนามบินก็ออกเดินทางสำรวจทางเดินที่ ผช จะออกมา ถามไฟล์ที่ลงมาออกเกตไหน ดีนะเรามีผู้ชำนาญการเป็นผู้สำรวจเส้นทาง จากนั้นก็รอรอรอ 4 ชมในสนามบิน
22.40 เครื่องผชเตรียมลง เราก็งงตอนแรกมีคนรอ ผช แค่ไม่ถึง 10 คน (ที่แอบจับสัญญาณได้ว่านี้ละพวกติ่ง อันนี้เด็กๆบอกว่าคนนั้นก็ติ่ง คนนี้ก็ติ่ง สนุกระหว่างรอ) แต่พอผช ออกมาแม่เจ้า ติ่งทั้งหลายเธอออกมาจากไหนกันเป็น 100 ในสนามบิน เธอช่างหลบซ่อนกันเก่งเหลือเกิน ด้วยเห้นท่าทีไม่ดีละ ต้องหามุมถ่ายรูปแบบที่ไม่เหมือนใครตามสัญชาตญาณความเป็นติ่งตากล้อง ถ้าอยู่ใกล้ไม่ได้รูปแน่ไปทางอื่นดีกว่า วิ่งดักหน้าผช ค่ะ เพราะรู้ไงว่าก็ต้องมาทางนี้ สุดท้ายก็ฟินกันใกล้ เพราะ ผช ต้องรอรถไฟ อิอิ มีความสุข กดรูปไปยิ้มไป ^^ พอรถไฟมา แม่เจ้าต่อให้เบียดแค่ไหนฉันก็ได้เข้าไปอยู่ในรถไฟคันเดี่ยวกับเธอละ แต่เหมือนจะมีคนฟินกว่าเราเพราะเธออยู่ใกล้กว่าเยอะ พอออกจากรถไฟ พวกผู้พิทักษ์ผชก็พอออกไปแบบชิวๆ เราก็ออกมาที่ด่านตรวจคนแบบสบายไป
23.30 อยู่ที่ kl sentral เพื่อเดินทางไปที่พักแบบไม่รู้ทิศ ต้องชมน้องที่ช่วยกันพาไปที่พักจนได้
18/5/56
00.30 ถึงที่พักแบบหวาดกลัว (อย่าเดินออกมาเดินเล่นตอนกลางคืนที่มาเลนะ น่ากลัวมาก) พอถึงที่พักที่พักบอกไม่เราไม่ได้จองไว้ อุ๊ยแม่เจ้าซวยแล้วไง Booking เธอทำชั้นหรือไง จนท. ทำการหาชื่อจนเจอในที่สุดทุกคนบอกหิวเพราะไม่ได้กินอะไรกันเท่าไร (แต่ตอนรอผชไม่มีใครจะบ่นสักกันคนเลย) มาบ่นตอนเที่ยงคืน เลยต้องออกมา 7/11 ซึ่งก็ไม่ได้มีของอะไรมากมายเหมือนเมืองไทย เมืองไทยนี้อาหารการกินนี้ไม่ขาดตกบกพร่องจริงๆ สรุปทุกคนได้มาม่า โจ๊ก สำเร็จรูปมาได้คนละ 1 ตอนซื้อเสร็จ มีบอกว่าเดี๋ยวจะนอนล่ะไม่ไหว พอเอาเข้าจริงแต่ละคนเล่นเน็ตกันถึงตี 3 แม่เจ้านัดกันตืน 9.00 น. เพื่อจะไปช๊อปปิ่งกัน ตอน 10.00 น.
9.00 น. ทุกคนตื่นกันตามนัดจริง เก่งมาก เพราะเรามีเวลาน้อยมากในการเที่ยว เลยได้แค่เดินไปที่ จัตุรัสเมอร์เดก้า อันนี้เพราะอยู่ใกล้ที่พัก เสร็จแล้วเราก็ไปช๊อปปิงกันต่อ แต่ที่ไหนไม่รู้เพราะมีหน้าที่ช๊อปอย่างเดียวค่ะ ช๊อปเพลินมาก เรียกว่า เกือบลืมไปว่า เรามาดูคอนนะ
16.00 น. ยังอยู่แหล่งช๊อป แต่ไม่ได้แล้วต้องรีบเดินทางไปดูคอนที่ตอนแรกเราก็นึกว่าใกล้ๆ KL แม่เจ้าเพราะรถไฟฟ้ามาช้าอีก 20 นาที ตอนนั้นเอาแล้วสิ แท่งไฟที่จะซื้อคงอดล่ะ รถไฟถือว่าวิ่งเร็วแต่มันไม่ทันใจเพราะ 17.45 แล้วเหลืออีก 2 สถานี ใจนะไปอยู่ในคอนแล้ว แล้วตอนแรกคุยกันว่าค่าแท๊กซี่ไม่กิน 10 เหรียญนะ เอาเข้าจริง กลายเป็นคนละ 10 เหรียญ แม่เจ้าแต่เพื่อ ผช แค่นี้เองทำได้อยู่แล้ว
18.15 น. แล้วก็ได้เข้ามาอยู่ในคอน โอ๊ยแม่เจ้ามันใกล้กว่าอิมแพคเยอะเลย แต่ที่แอบเสียใจคือคานให้สูงกว่านี้ได้ป่ะไม่ไหว ช่วงที่เล่นโซนท้าย มองไม่เห็นเลย ดีนะตอนเพลง.....มาเล่นข้างหน้าเลยจัดไปชุดใหญ่ อิ คอนจบแบบเสียดาย อยากดูต่อ ต้องยอมรับจริงๆ ว่าผช เค้าเก่งมากที่ทำให้ตลอด 3 ชม ไม่ได้มีความรู้สึกเบื่อเลย น้องมินน่ารักมากตอนร้องเพลงเดียวแอบมีเขินอะไรแฟนด้วย ส่วนพี่ยุนนี้คงไม่ต้องพูด ไม่ว่าจะทำอะไรก็ดีไปหมด แต่แอบตกใจตอนที่วิ่งมาแล้วลื่นดีนะหัวไม่ฝาดพื้น กับตอนกระโดดลงจากเครื่องบิน น่าตีมาก มันไม่ใช่เตี้ยๆ เลยนะ
21.00 ออกมาแม่เจ้าคนเยอะไปไหน กลับยังไง 3 คนมองหน้ากันลืมคิดทางกลับ ดีนะเค้ามีรถจากสนามไป ที่ kl sentral แต่ก็แอบเปิ่นได้อีกนึกว่าที่ KL เป็นสนามบิน อายบางเล็กน้อย แต่ไม่เป็นไรเราไม่ใช่เจ้าถิ่น จากนั้นเดินทางกลับที่พักชิวๆ แล้ว
19/5/56
00.30 ทุกคนบอกว่าไม่ไหวละจะนอนเลยไม่ทำไรแล้ว แต่เอาเข้าจริง ดิฉันนั่งดูรูปที่ถ่ายไป 4000 กว่ารูป แบบชิวๆ เด็กนั่งเล่นเน็ตกันไป กว่าจะนอนจริง 03.00 เจ้าค่ะ
09.30 ทุกคนตื่นนอนเพื่อจะได้ไปช๊อปกันอีกสักนิด เลยไปฝากของไว้ที่ kl sentral เสียค่าเช่าตู้กันไป 15 เหรียญ ดีกว่าแบ๊กกระเป๋ามหาหนักไปช๊อปไป ช๊อปกันเพลินไปนิด กว่าจะออกจากห้างก็ 12.30 น. เลยต้องเรียกแท๊กซี่มาที่ kl sentral แล้วเดินทางกลับ กทม.
15.30 ออกบินกลับ กทม. แบบปลอดภัย และของช๊อปเต็มมือแล้วจะกลับมาช๊อปอีกครั้ง ถ้าผช มามาเล โดยไม่มาไทยอิอิ มันฟินจริงไอ้สนามบิน KL นี้ ใครอยากติ่งแบบใกล้ชิดนี้แนะนำ KL เลยจ๊ะ
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)